Kimsesiz zamanlarin yalnizliginda,aydinlik diyarlarin masalsi görüntülerinde,küçük bir çocuk yüreginin annesine olan sevgisi degerinde bir merhaba dostum nasilsin.
Dost vurulunca degil unutulunca kahrindan ölürmüs.Biz dostlarimizi kir çiçekleri gibi avucumuzda degil kursun yarasi gibi yüregimizde saklariz.
Gönüller birdir dünyalar ayri olsa da. Arkadasliklar,sevgiler,asklar yalan olsa da umrumda degil dünya yansada biz dostu unutmayiz dost uzakta olsada.
Dost deniz kenarindaki taslara benzer.Önce tek tek toplarsin sonra birer birer denize atarsin ancak bazilarina kiyamazsin.Iste sen o kiyamadiklarimdansin.
Zaman gelir yollarina kar yagar,etrafini hüzün bulutlari sararsa,ne zaman bir dosta ihtiyaç duyarsan dost olabildigim kadar burdayim.
Hep zamana yenik düstük esiri olduk anlamsiz kosusturmalarin.ama bir kez adini yüregimize kazidigimiz dostlarimizi hiçbir zaman unutmadik.
Sen gülerken yanindakilerde güler ama aglarken yalniz aglarsin onun için öyle bir agaca yaslan ki asla yikilmasin öyle bir dost edin ki seni asla birakmasin.
Baskalarina kendinden fazla deger verme. Ya onu kaybedersin, ya da kendini mahvedersin.
Terk edenden alinacak en büyük intikam , ona kupkuru, sevgisiz gözlerle bakmaktir.
Yasam gülmeyi ,sevgi hak etmeyi, vefa unutmamayi, dostluk sadik kalmayi bilenler içindir.UNUTULMADIN!
Gülerken herkes eslik eder, ya aglarken. Basarilara herkes ortak olur, ya yenilgilere. Öyle bir dost edin ki; kötü gün kapini çalinca kapiya seninle beraber baksin.
Sevmekten korkmadigimiz, söylemekten utanmadigimiz sayginin degerli, düsüncenin önemli, umudun sonsuz oldugu yarinlarda, mutlulukla geçireceginiz bir ömür dilegiyle..
Içinde öyle bir umut tasi ki onu senden kimse almasin. Gözlerin hep gülsün, mutlulugu sende arasinlar, ama onu öyle bir yere saklaki gerçekten isteyen bulsun..